Reclassering start inloopspreekuur vrijwilligersorganisatie Humanitas op eigen locatie

02:44

Mooi voorbeeld van samenwerking Reclassering Nederland met vrijwilligersorganisatie Humanitas

Het idee voor een inloopspreekuur van Humanitas op locatie van de werkstraf ontstond bij teamleider Ozan Demirbas. “De meesten werkgestraften die bij ons komen, hebben een zogenaamde ‘kale’ werkstraf. Daar zit geen andere vorm van begeleiding door de reclassering bij, terwijl er genoeg jongens bij lopen met allerlei problemen op gebied van werk, woning, taal, sociaal netwerk. Onze primaire taak is om ervoor te zorgen dat de werkstraf goed en volledig wordt uitgevoerd. Maar voor diegenen die het nodig hebben en willen, proberen we iets extra’s te doen.” Een inloopspreekuur van Humanitas op locatie bleek een laagdrempelige manier om werkgestraften met hulpvragen met de organisatie in contact te brengen.

Projectcoördinator Mathilde Franse en vrijwilliger Rose Fink zijn vandaag namens Humanitas aanwezig op het spreekuur. Zij en twee andere collega’s zitten afwisselend iedere woensdag ongeveer twee uur op de locatie Lutmastraat. Doel van het spreekuur is om in korte tijd een eerste screening te doen met een cliënt waarin duidelijk wordt aan welke hulp de werkgestrafte behoefte heeft. Ook wordt meteen een vervolgafspraak gemaakt op het kantoor van Humanitas zelf. De hulpvragen zijn divers en lopen uiteen van hulp bij het opstellen van een CV, een maatje voor het bieden van een luisterend oor of hulp bij het regelen van praktische zaken als een DigiD. Voor de diverse hulpvragen en behoeften, heeft Humanitas specifiek voor deze doelgroep getrainde vrijwilligers klaarstaan. Voor zowel eenmalige hulp als een maatje of coach voor een langere periode.

Fijn dat er iemand is om te helpen zodat hij het uiteindelijk zelf kan doen.

Rose Fink, vrijwillig coördinator Humanitas.

Rose is student Sociaal Juridische Dienstverlening en is een vrijwillig maatje voor (ex-) gedetineerden. Inmiddels coördineert ze ook andere vrijwilligers in opdracht voor haar stage. Ze legt aan de hand van een voorbeeld uit op welke manier een vrijwilliger kan bijdragen aan het op de rit krijgen van iemands leven. Rose: “Ik heb een deelnemer met een licht verstandelijke beperking, hij vergeet veel omdat hij veel aan zijn hoofd heeft. Hij kan op het ene moment vijftien dingen bedenken die hij tegen iemand wil zeggen, maar dan eenmaal aan de telefoon kijkt hij mij aan en weet hij niet meer wat hij wil zeggen. Ik  zit ernaast en zeg: ‘Weet je nog van je schulden?’ waarop hij reageert : ‘oh ja, oh, ja’. En zo weet hij precies weer wat hij wil zeggen. Voor zo iemand is het dan gewoon fijn dat er iemand is om hem te helpen zodat hij het uiteindelijk zelf kan doen.”

Brugfunctie tussen cliënt en professional

Mathilde voegt hieraan toe: “De kracht van een vrijwilliger is dat hij het vrijwillig en in zijn eigen tijd doet en geen professionele hulpverlener is. Dat brengt een andere vertrouwensband met zich mee, vooral voor deze doelgroep die instanties in het algemeen en justitie in het bijzonder wantrouwt. De vrijwilliger vervult zo een brugfunctie tussen de ‘deelnemer’, zoals de vrijwilliger de cliënt noemt, en formele instanties zoals de reclassering. Een ander bijkomend voordeel is dat een vrijwilliger veel meer tijd heeft. Als er bijvoorbeeld heel veel hulpvragen zijn, dan zetten we een Boodschaptweede vrijwilliger in. Dat kan een reclasseringswerker niet doen.”

Meedenken om dingen voor elkaar te krijgen

Maar kan een cliënt dit soort dingen niet zelf? En worden ze niet te veel gepamperd? Mathilde: “Het is een misverstand om te denken dat Humanitas een huis voor iemand kan regelen, of banen op de plank heeft liggen. Uiteindelijk moeten deelnemers het zelf doen en helpen de vrijwilligers om de juiste stappen te zetten. We kunnen met ze meedenken welke stappen nodig zijn om dingen voor elkaar te krijgen.”

Horen en zien de werkmeesters die werkdag problemen bij jongens, dan wijzen ze iemand persoonlijk nog even op de mogelijkheden van de inzet van een vrijwilliger.

Ozan Demirbas, teamleider werkstraf Amsterdam.

De locatie van Humanitas Amsterdam is niet meer dan vijf minuten fietsen van de Lutmastraat vandaan. Toch ziet Ozan veel voordelen van het spreekuur in huis. “Het neemt net die extra drempel weg. De werkmeesters kondigen ’s ochtends bij binnenkomst al aan dat Humanitas die middag spreekuur houdt. Horen en zien zij die werkdag problemen bij de jongens, dan wijzen ze iemand persoonlijk nog even op de mogelijkheden van de inzet van een vrijwilliger.”
Mathilde ziet de instroom toenemen. “Waren we in het begin al blij als er überhaupt iemand binnenliep, nu komen we bijna tijd te kort om met iedereen te spreken.”

Ozan is met Humanitas in gesprek om te kijken hoe ze het spreekuur kunnen uitbreiden naar andere plekken van de reclassering en op andere dagen.

• Dit verhaal maakt onderdeel uit van het jaarverslag 2018 van Reclassering Nederland