Zes jaar geleden begon Marloes Knoop als stagiair bij Reclassering Nederland. Inmiddels is Marloes reclasseringswerker en werkt ze als adviseur Elektronische Monitoring (EM) in Twente. Een nieuwe functie binnen het EM-team waarin ze ervoor zorgt dat de mogelijkheden van elektronische monitoring, oftewel de enkelband, optimaal worden benut. Marloes vertelt over haar loopbaan binnen Reclassering Nederland en wat haar drijft in het reclasseringswerk.

Je bent adviseur en bent gespecialiseerd in elektronische monitoring. Hoe zit dat precies?

“Mijn functie is nieuw binnen EM. Ik heb 4,5 jaar adviezen geschreven voor rechters, officieren van justitie en gevangenisdirecteuren over daders en verdachten. Een functie die goed past bij mijn kwaliteiten. Ik ben heel benieuwd wat ertoe heeft geleid dat iemand een delict pleegt en wat je kunt doen om de kans op herhaling te voorkomen. Een collega tipte mij dat er binnen het EM-team vacatures waren. Voor mij een mooie kans om mij te specialiseren, maar het advieswerk past eigenlijk wel goed bij mij. Nu combineer ik het advieswerk met elektronische monitoring.”

Waarom is er een adviseur nodig die is gespecialiseerd in EM?

“Elektronische monitoring kun je heel breed inzetten. Door hier als adviseur meer over te leren, kunnen wij ook breder advies uitbrengen over wanneer een enkelband kan worden ingezet. Bijvoorbeeld bij een jongvolwassene die moeite heeft met het aanbrengen van een dagritme in zijn leven. Een enkelband is een goed middel om daaraan bij te dragen. Wanneer je ziet dat de enkelbanddrager elke dag op een bepaald pleintje in zijn buurt tijd doorbrengt, kun je daar het gesprek over aangaan. Zonder de enkelband ben je afhankelijk van wat iemand met je wil delen. De enkelband laat precies zien waar iemand is geweest en hoeveel tijd hij daar heeft doorgebracht. Dat kan veel inzichten geven.”

Wat sprak jou aan in het reclasseringswerk?

“Enkele familieleden werkten bij de politie en vertelden weleens over wat zij zoal meemaakten en delicten die waren gepleegd. Ik vroeg mij dan altijd af: wat drijft iemand om zoiets te doen? Hoe heeft het tot dat punt kunnen komen? En wat gebeurt er na de arrestatie om te voorkomen dat het niet weer gebeurt? Ik ging maatschappelijk werk en dienstverlening studeren, een brede studie waar dit onderwerp ook aan bod komt. Dit bleef mijn interesse houden en ik besloot stage te lopen bij Reclassering Nederland als toezichthouder.”

Pittige stage voor een jonge student. Hoe heb jij dit ervaren?

“Ik vond het vooral heel interessant. Ik liep stage als toezichthouder en kon op den duur zelf reclassenten begeleiden. Natuurlijk onder toeziend oog van mijn stagebegeleider. Het contact met reclassenten vond ik eigenlijk helemaal niet spannend. Je spreekt reclassenten regelmatig en leert ze zo goed kennen. Mensen denken vaak dat je alleen te maken hebt met ‘zware criminelen’ maar dat is niet zo. Iedereen kan een keer aan de andere kant van de tafel terechtkomen. De doelgroep is heel uiteenlopend.”

Als adviseur spreek je een verdachte wanneer het delict net is gepleegd, de emoties zitten vaak nog hoog

“Ik heb tijdens mijn stageperiode echt geleerd wat er komt kijken bij het reclasseringswerk. Je wordt eigenlijk opgeleid tot een toekomstige collega. Toen wist ik al dat ik ook echt bij de reclassering aan de slag wilde gaan. Nog tijdens mijn studie heb ik gesolliciteerd en kon ik aan het werk als adviseur. Achteraf gezien, paste die functie ook beter bij mijn competenties. Als adviseur spreek je een verdachte wanneer het delict net is gepleegd, de emoties zitten vaak nog hoog. Je gaat analyserend te werk en schrijft een gedegen adviesrapport. Dat ik mijn kennis en ervaring nu kan inzetten binnen EM vind ik een mooie nieuwe uitdaging. Toezicht met een enkelband is doorgaans korter dan een regulier toezicht. Wellicht kunnen EM-adviseurs in de toekomst ons advies deels zelf uitvoeren. Ik kijk ernaar uit om de komende tijd deze functie verder te gaan vormgeven. Maar eerst ga ik de interne opleiding tot EM-specialist volgen. Voor die opleiding draag je zelf ook enkele dagen een enkelband. Zo kun je een beetje ervaren hoe het is voor reclassenten. Het doet toch wat met je vrijheidsgevoel.”

Als adviseur werk je ook een dag in de week in de penitentiaire inrichting (PI). Hoe is dat?

“Elke maandag werk ik in een PI, zodat ik nauw kan samenwerken met de casemanagers van Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI). Als iemand binnenkomt voor een gevangenisstraf kunnen wij op deze manier meteen een korte screening doen om duidelijk te krijgen of iemand al bekend is bij de reclassering en kunnen we eventueel informatie delen.. Wanneer iemand al bij ons bekend is, onderzoeken we verder: zijn er bepaalde risico’s waarmee rekening moet worden gehouden? Kunnen we tijdens de gevangenisstraf al dingen regelen om de re-integratie zo goed mogelijk te laten verlopen en de kans op recidive te verkleinen? Dit kan bijdragen aan een goede re-integratie na detentie.”

Wat maakt dat jij plezier hebt in je werk voor Reclassering Nederland?

“Ik weet dat veel mensen het zeggen over hun werk, maar het is echt zo: bij de reclassering is geen dag hetzelfde. Elke reclassent is anders. Je moet echt maatwerk leveren. Die diversiteit in mijn werkzaamheden gecombineerd met de vrijheid die ik heb binnen mijn functie, maakt het werk bij de reclassering zo interessant.”

Wij zijn op zoek naar nieuwe EM-collega’s! Ben jij ook geboeid door de enkelband? En heb jij minimaal een hbo-diploma in bezit? Stuur ons dan een open sollicitatie voor de functie van EM-specialist via werkenbij.reclassering.nl

Dit verhaal maakt onderdeel uit van septEMber: De maand waarin we je alles laten weten over Elektronische Monitoring (EM), ook wel bekend als ‘de enkelband’.