“Ik voelde me vereerd, maar heb ook wel even nagedacht over hoe dit aan te pakken. Ik wilde zeker niet overkomen als de Hollandse dame die eens even komt vertellen hoe het moet.” Aan het woord is Kirstie Schmitz. Zij is reclasseringswerker, coördinator Huiselijk geweld zaken en expert op het gebied van stalking. Meerdere keren per jaar geeft ze ketenpartners daarover training. Dit trok de aandacht van het Openbaar Ministerie op Curaçao. Kirstie kreeg daarop het verzoek van Viandrelica Narcisio, ketenmanager van het Veiligheidshuis Curaçao, om partners uit de veiligheidsketen training te geven over het toepassen van de methodiek van ‘Kas Sigur’ (veilig thuis). Ze deed dit samen met reclasseringswerker Desiree Frans van Stichting Reclassering Caribisch Nederland (SRCN) die op Bonaire al ervaring heeft met deze methodiek om huiselijk geweld terug te dringen.

Dat Desiree Papiamento spreekt en de cultuur van de eilanden kent, hielp om het ijs te breken. Kirstie: “We wilden de trainingen zo laagdrempelig mogelijk maken dus de rollenspellen konden wat ons betreft ook gewoon in het Papiamento. Toch wilde iedereen het in het Nederlands doen, zodat ik m’n feedback ook kon geven.”. Het Hollandsche perspectief van Kirstie leidde soms tot enige hilariteit. “Ik zag op een gegeven moment iedereen naar me kijken met een blik van: Moet je hier nou niet eens wat van zeggen? Wat bleek: Iemand had in een rollenspel geroepen: ‘Time-out! Ik ga naar de snack’, waarop ik dacht: prima, even afstand nemen en bij de snackbar wat eten om tot zinnen te komen. Bleek dat de snack hier een plek is waar je naartoe gaat om te drinken, gokken en te flirten.”, vertelt Kirstie lachend.

 

Uitgezonderd natuurlijk de zaken waarbij een heel dominante dader is, kun je bij huiselijk geweld de grens tussen dader en slachtoffer vaak niet zo strak trekken.

Niet nieuw

De methodiek van Kas Sigur is niet nieuw. Tien jaar geleden al was Kirstie betrokken bij het ontwikkelen van deze methodiek voor SRCN op Bonaire. Toen samen met beleidsadviseur Marco de Kok en Bureau Buitenland. “Kas Sigur bevat elementen van verschillende groepstrainingen en interventies. Maar dan aangepast om binnen 1 op 1 contact te kunnen toepassen.”  Maar waarom eigenlijk? “Het eilandleven is complexer, je komt elkaar hier toch sneller weer tegen. En men kent elkaar vaak ook, al dan niet via via. Dat maakte dat een groepstraining te onveilig voelde.”, licht Kirstie toe.

De training is gericht op wat in jargon ‘het systeem’ heet, dus niet alleen de dader maar ook slachtoffer en andere gezinsleden. Kirstie: “Uitgezonderd natuurlijk de zaken waarbij een heel dominante dader is, kun je bij huiselijk geweld de grens tussen dader en slachtoffer vaak niet zo strak trekken. Spanningen na een echtscheiding, gekonkel om de kinderen, jaloezie. Het komt overal voor en kan tot vervelende en explosieve situaties leiden.” De training geeft handvatten om daar gestructureerd mee om te gaan voor alle organisatie die met daders en slachtoffers te maken krijgen.

Goudklompjes

Alle organisaties die daar op Curaçao mee te maken kunnen krijgen, zaten dus ook in de trainingsruimte bij Kirstie en Desiree. En alleen dat al bleek waardevol. “We vroegen de aanwezigen om een casus aan te dragen. Al snel bleek dat een aantal aanwezigen de casus van hetzelfde gezin aanhaalden. Alleen dan vanuit hun eigen perspectief. Vader was in beeld als dader, De moeder als slachtoffer en de zoon was aangemerkt als moeilijk opvoedbaar. Hiervoor wisten de professionals niet of niet goed van elkaar hoe ze daarmee  bezig waren. Door dat te bespreken ontstond meteen een veel helderder beeld. Met name over de rol van de in dit geval vrij dominante en narcistische vader. Een ‘aha moment’ was dat. Ik zag daarna dat telefoonnummers en emailadressen werden uitgewisseld om hier op door te gaan. Fantastisch, dat zijn voor mij de ‘goudklompjes’ die kunnen voortkomen uit een training.”

Platslaan

Het bevestigt de overtuiging van Kirstie dat samenwerking rondom huiselijk geweld meer een kwestie is van doen, dan alles vastleggen of uitschrijven in plannen of protocollen. “In de praktijk werkt het wat mij betreft het beste om samen een casus plat te slaan, kijken welke partijen er betrokken zijn, samen afstemmen wat er nodig is om veiligheid terug te laten keren en daarbij ‘het systeem’ ook zoveel mogelijk te betrekken. Zo kun je in gezamenlijkheid zorgen voor een duurzame oplossing.”  

Kirstie kijkt dan ook met een goed gevoel terug op haar bezoek op Curaçao, waarbij ze veel enthousiasme zag ontstaan om de onderlinge samenwerking te versterken. “Ik wil regiodirecteur Anne Marie Bruijst, unitmanager Monique Bark en Raymond Swennenhuis van Bureau Buitenland bedanken voor hun en steun en vertrouwen om dit mogelijk te maken. En ik wil iedereen die ik op Curaçao heb ontmoet bedanken voor het meer dan vriendelijke onthaal en de leergierigheid. Ik zou zeggen: Masha Danki!"

De NTR Caribisch gebied maakte een item over de komst van de Kas Sigur training naar Curacao. Met daarin ook een video.