Twee werkgestraften lopen in hun gele hesjes met een kruiwagen vol blad langs een wonderlijk uitziend huisje dat dienst doet als kippenhok. In de achtergrond staat een ‘bolwoning’ die zo uit een seventies science-fiction film lijkt te komen. Welkom op De Kleine Aarde in Boxtel. Werkmeesters Dave en Jill gaan hier vier dagen per week naartoe om in de voedseltuin biologisch geteelde groenten en fruit te oogsten voor de voedselbank. Zo’n 250 gezinnen in de omgeving Boxtel eten daar wekelijks van. Tegelijkertijd onderhouden de werkgestraften het terrein, waar de bewoners van de omringende huizen weer heel blij mee zijn.

Dave vertelt vol enthousiasme over het bijzondere terrein en lijkt van elk stuk de geschiedenis te kennen “Het is echt een fijne plek om te werken, ook voor de werkgestraften. Want deze plek doet wat met ze, ook met de lastigste categorie.” Hij richt zijn blik op twee jongens in de verte. “In het begin waren die heel vervelend en niet gemotiveerd. Nu hebben we geen kind meer aan ze.” Waar dat aan ligt? Dave: “Veel van hen komen uit een thuissituatie waar het financieel niet altijd makkelijk is. Ze merken al snel dat ze hier werk doen dat er echt toe doet. Want elke week zien ze de gevulde kratten naar gezinnen gaan die het niet breed hebben. Daar hebben zij aan meegeholpen en dat geeft ze een goed gevoel.”

We behandelen iedereen met respect, maar verwachten dat ook terug

Uitleg over hoe de natuur werkt

Maar ook de bejegening op het project draagt er aan bij dat ook de lastigste categorie werkgestraften hier goed kan aarden. Dave: “Wij behandelen iedereen met respect, maar verwachten dat ook terug, daar zijn we duidelijk over. Daarnaast zijn de vrijwilligers van de organisaties die hier actief zijn niet veroordelend naar die jongens toe, dat helpt ook.” Jill voegt toe met een glimlach: “Ik krijg vaak terug dat ze van te voren enorm opzagen tegen de werkstraf, maar door hoe wij hier met ze omgaan ze toch zonder al te veel tegenzin hun werkstaf afmaken.” Dave gebruikt zijn talent voor vertellen ook om de vaak behoorlijk ‘stadse jongens’ uitleg te geven over hoe de natuur werkt. “Want vaak kennen ze dat alleen van tv.”

Van de pompoenen hebben we 400 kilo geoogst

Zichtbare resultaten van de werkstraf

Op het terrein wordt hard gewerkt. Een wat oudere man oogst boerenkool samen met een vrijwilliger, een andere werkgestrafte hanteert de bladblazer en verderop gooien twee jongens rommel in een container. Op het terrein zie je netjes uitgegraven sloten, geknotte wilgen en tientallen meters hek met takkenril, en dat mag allemaal op het conto van ‘de werkstraf’. Jill wijst naar een van de lege velden. “Daar stond de courgette, ernaast de pompoenen, daarvan hebben we ruim vierhonderd kilo geoogst”, vertelt ze met gepaste trots.

Twee kanten

Jill is duidelijk enthousiast over het werken in en voor de buurt en vat het mooi samen: “Het mes snijdt zo aan twee kanten. Aan de ene kant doen de werkgestraften dankbaar werk en zien direct resultaat van hun werk, wat helpt om ze te motiveren. En de bewoners uit de buurt waarderen hun werk ook echt, want het zijn vaak de klussen die anders blijven liggen. Daarnaast is het ook goed voor de werkstraf dat wij zo zichtbaar wat terugdoen voor de maatschappij.”

Wil jij ook aan de slag als werkmeester en werk maken van straf? Hier vind je ons actuele vacatureaanbod. Wie weet tot snel!