Nanneke werkt als vrijwilliger voor Bureau Buitenland: “Het is een verrijking voor mijn leven”
Verhalen 04 april 2019
Lees meer
Bureau Buitenland heeft een netwerk van ongeveer 250 vrijwilligers, verspreid over 60 landen. Deze vrijwilligers zijn Nederlanders die al langere tijd in het buitenland wonen. Ze kennen de taal en de gebruiken van het land waar zij wonen goed.
Dit werk is belangrijk
Het is voor mensen die gevangen zitten in het buitenland heel fijn om met iemand in dezelfde taal te kunnen praten. Naast deze sociale rol, praat je met de gevangene over zijn of haar situatie. Ook praat je over zijn of haar plannen voor de toekomst. Door jouw hulp kan iemand zich beter staande houden in de gevangenis en na terugkomst beter landen in de Nederlandse samenleving.
Ogen en oren
Een vrijwilliger bezoekt een gevangene één keer in de zes tot acht weken. Zo ben je de ogen en oren van Bureau Buitenland. Je maakt van elk bezoek een verslag. De contacten met een vrijwilliger gaan altijd via Bureau Buitenland.
Wie zoeken wij?
Als vrijwilliger weet je wat er speelt in een land. Je kent de problemen van het land en weet wat de heersende opvattingen zijn. In het meest ideale geval, woon je binnen een straal van 150 kilometer van de gevangenis. Maak je kosten om van en naar de gevangenis te reizen? Wij vergoeden die.
Bureau Buitenland zoekt mensen die:
- goed Nederlands spreken
- al langere tijd in het buitenland wonen
- de lokale gebruiken en opvattingen kennen
- interesse hebben in mensen
- sociaal vaardig zijn
- geduld hebben en goed kunnen luisteren
Wat bieden wij?
- Interessant en nuttig werk op een plek waar je anders nooit zou komen.
- De mogelijkheid om iets te betekenen voor mensen die veel hebben meegemaakt.
- Verschillende activiteiten en trainingen ten bate van je vrijwilligerswerk.
- Een vergoedingsregeling voor de kosten die je maakt.
- Coaching en ondersteuning door medewerkers van Bureau Buitenland.
Meld je aan!
Enthousiast?
Aanmelden vrijwilligerswerkhttps://www.reclassering.nl/aanmeldformulier-vrijwilligerswerk-bureau-buitenland/
Bellen kan ook: +31 88 804 10 90 (tijdens kantooruren)
Video: Op pad met vrijwilligers Bureau Buitenland
Uitgeschreven tekst
THIJS: ik ben op pad naar Chantal, mijn collega. Voor een dag gevangenisbezoeken. Gevangen bezoeken moet ik zeggen.
(Scene verandert.)
CHANTAL. Mijn naam is Chantal en ik ben sinds enkele jaren vrijwilliger voor de reclassering, Bureau Buitenland, in Marokko.
(Scene verandert.)
MIRJAM: Ik bezoek Nederlandse gedetineerden in Belgische gevangenissen.
(Scene verandert.)
THIJS (tegen CHANTAL): We gaan zo meteen naar Kenitra.
CHANTAL: Ja.
THIJS: Moeten we ook maar weer eens kijken hoe het daar is.
(Scene verandert.)
MIRJAM: Ik heb mijn paspoort bij me. Een formulier waarmee ik de gevangenis in kan.
VOICE-OVER: Ruim 300 vrijwilligers over de hele wereld ondersteunen Reclassering Nederland. Zij zijn voor gedetineerden in het buitenland vaak nog de enige connectie met Nederland. Om hen voor te bereiden op een terugkeer in de samenleving gaan de vrijwilligers regelmatig langs bij verschillende gevangenissen.
MIRJAM: Vandaag gaan we naar Turnhout. Daar kom ik ongeveer 1 keer in de 5 of 6 weken. Zenuwachtig ben ik niet meer. Dat was ik de eerste keren dat ik alleen ging natuurlijk wel. Ik ben niet gewend om in gevangenissen te vertoeven. Maar nu niet meer.
(Scene verandert.)
THIJS: Net weer een bezoek achter de rug. En wat mij altijd opvalt is de enorme dankbaarheid. Voor het feit dat je met enige regelmaat hen bezoekt. Waardoor ze toch een beetje het gevoel hebben dat er mensen zijn die naar hen omkijken.
(Scene verandert.)
MIRJAM: Het stukje mens achter degene die het delict heeft gepleegd, dat is wat ik te zien krijg in de gevangenis.
(Scene verandert.)
CHANTAL: Het is bijzonder om een luisterend oor te kunnen zijn voor iemand die vastzit in een land waar de familie vaak niet in de buurt woont. De gedetineerde spreekt de taal vaak niet.
(Scene verandert.)
THIJS: Een uurtje gesprek is voor hen iets waar ze naar uitkijken.
(Scene verandert.)
MIRJAM: We moeten ze heel erg ondersteunen om vooruit te kijken. Het lijkt of ze daar niet heel erg in bedreven zijn over het algemeen. En ik denk dat ik daarmee iemand een stukje zelfvertrouwen kan geven. Of eigenwaarde. En ik hoop dat dat nut heeft, later als hij vrijkomt. Dat soort kleine stukjes.
