Vacatures

(Beeldtekst: Deniz Eryigit, Unitmanager Advies En/Of Toezicht.)
DENIZ: Welkom bij het 200 jaar reclasseringsfestival. Ik neem jullie mee om jullie te laten zien hoe tof het is om hier bij reclassering te werken. Wat maakt jou werk zo bijzonder bij de reclassering?

(Beeldtekst: Kirsten Hunik, Kwaliteitsadviseur.).
KIRSTEN: Nou, ik heb al verschillende functies gehad bij de reclassering en ja, het is gewoon ontzettend leuk. Het menselijk contact dat je hebt met iedereen, met zoveel collega’s.

DENIZ: Wat vind je van jouw collega’s bij RN?
(Beeldtekst: Suli Ignatia, Administratief Medewerker.)
SULI: Er hangt een hele informele sfeer bij RN. Iedereen is heel makkelijk benaderbaar. Ik vind het altijd wel prettig samenwerken met iedereen.

DENIZ: En als jij je team zou omschrijven in drie termen, waar denk je dan aan?
(Beeldtekst: Bemma Sekyere, Technisch Applicatiebeheerder.)
BEMMA: Nou, één kleur.

(Beeldtekst: Jurgen Gunnik, Unitmanager Advies En/Of Toezicht.)
JURGEN: Heel veel verschillende mensen, zowel in functie als gewoon in persoonlijkheid.
KIRSTEN: Gedreven, vol met passie en die houden echt gewoon van hun werk.

DENIZ: En wat was jouw grootste passie in het werk?
(Beeldtekst: Jan Wegbrans, Gepensioneerd.)
JAN: Iets kunnen betekenen voor een ander en dan ook de voldoening krijgen dat wat je doet, er toe doet.

DENIZ: En wat betekent RN voor jou?
(Beeldtekst: Herman van Lunen, Reclasseringswerker.)
HERMAN: Nou, inmiddels best een groot deel van mijn leven. Het is ook een goede werkgever. En dat komt omdat je heel veel verschillende kunt doen. Als je iets hebt gekozen en je denkt na een paar jaar: mijn passie ligt toch ergens anders, dan kan dat ook.
SULI: Het is heel dynamisch, dingen veranderen.

DENIZ: En als ik zeg: reclassering, wat komt er als eerste bij jou op?
(Beeldtekst: Johan Bac, Algemeen directeur.)
JOHAN: Gedreven organisatie.
JURGEN: Veiligheid, maar ook ontwikkeling.
BEMMA: Enkelbanden.

DENIZ: En we krijgen ook heel veel nieuwe collega’s, wat wil jij hun meegeven?
(Beeldtekst: Johan Smaling, Reclasseringswerker.)
JOHAN: Volg je hart en zie de mens meer… een mens is meer dan hetgeen wat hij fout doet. En ik denk dat dat de essentie is van het werk wat we doen.
HERMAN: Dat je niet teveel moet denken maar gewoon je hart volgen. Gewoon gaan zitten en gewoon denken van: wat kan ik bijdragen aan de cliënt die tegenover mij zit?
DENIZ: Het is echt mensenwerk.
HERMAN: Zeker is het mensenwerk.

(Beeldtekst: Wil je ook werken met daders om slachtoffers te voorkomen? Kijk dan op werkenbij.reclassering.nl)

STEPHANIE: Hoi, goedemorgen.
MANOU: Goedemorgen.
(Beeldtekst: Manou en Stephanie, specialisten Elektronische Monitoring.)
STEPHANIE: Ik ben Stephanie.
MANOU: En ik ben Manou. Welkom bij Reclassering Nederland, locatie Eindhoven.
STEPHANIE: Vandaag nemen we jullie een dagje mee in het werk van een EM-specialist.
MANOU: Oftewel de enkelband.

INTRO RECLASSERING NEDERLAND.
MANOU: Komen jullie met ons mee?

(Telefoon gaat af.)
(Beeldtekst: Telefonische bereikbaarheid. Omdat Manou en Stephanie voor hun werk als specialist Elektronische Monitoring bereikbaar moeten blijven, moet Manou nu eerst haar telefoon beantwoorden.)

MANOU: Ja, sorry hoor. Ik werd even gebeld. Zo gaat dat dus binnen de reclassering.

STEPHANIE: Nou, we zijn inmiddels binnen. We staan nu voor de receptie. We hebben hier verschillende kamers; spreekkamers waar we cliënten spreken en ook trainingsruimtes. Maar wij zitten boven.

MANOU: Ja, dus daar gaan we nu een kijkje nemen.
(Manou en Stephanie lopen naar boven.)

MANOU: Nou, dit is onze werkplek boven

STEPHANIE: Sinds ongeveer een jaar hebben wij ook een nieuw kantoor. Wat we er gratis bij hebben gekregen, zoals je kan zien, is deze geweldig mooie mosmuur.
(Stephanie wijst naar een muur die bedekt is met mos.)

MANOU: Hij is erg mooi maar stinkt ontzettend.
(Beeldtekst: Lachen als het kan, serieus als het nodig is. Ook Stephanie moet even wennen wanneer zij gebeld wordt door de meldkamer. Die monitort 24/7 of dragers van de enkelband zich aan de voorwaarden houden en of de apparatuur goed blijft werken.)

(Telefoon gaat af, Stephanie neemt op.)

STEPHANIE: Met Stephanie, reclassering. Ja, oké. Ik houd het even in de gaten, komt goed.
(Stephanie hangt op.)

MANOU: Dat was de meldkamer.

STEPHANIE: Ja, dat was de meldkamer. Ik moet eigenlijk heel eventjes op de computer.
(Manou en Stephanie lopen richting hun ruimte toe, maar komen onderweg Koen tegen.)

MANOU: Hey Koen.

STEPHANIE: Hey Koen.

KOEN: Hey, hallo.
(Beeldtekst: Koen, unitmanager EM team.)

KOEN: Hoi, ik ben Koen. Unitmanager van het EM team. Leuk dat jullie een dagje mee komen lopen. Succes vandaag.

STEPHANIE: Dankjewel.

MANOU: Zie je straks.
(Manie en Stephanie lopen verder en nemen plaats achter hun computers.)

(Beeldtekst: Controle. Nadat Stephanie het systeem heeft gecheckt en de betreffende enkeldrager telefonisch heeft gesproken kunnen we weer door.)

STEPHANIE: Nou, jullie hebben inmiddels al het een en ander van ons kantoor gezien. Jullie hebben een klein beetje mee kunnen kijken. Waar we werken, waar we de cliënten spreken. Ik dacht: misschien is het leuk als wij iets over onszelf vertellen, hé Manou.

MANOU: Ja.

STEPHANIE: Ik ben Stephanie. Ik werk 5 jaar bij de reclassering maar inmiddels anderhalf jaar als EM-specialist. Ik ben hier terechtgekomen middels stage, dus dat soort mogelijkheden zijn er ook allemaal binnen de reclassering. Vertel jij eens wat, Manou.

MANOU: Nou, ik ben Manou. Ik werk nu zo’n vier jaar als EM-specialist hier in Eindhoven. Onze hoofdtaak is het begeleiden en monitoren van cliënten die een enkelband dragen. Het soort mensen dat een enkelband draagt kan heel divers zijn. Het kan iemand zijn die jarenlang in detentie heeft gezeten en met een enkelband naar buiten mag. Het kan bijvoorbeeld ook een stalker zijn die geschorst is. Dat hij in afwachting tot hij moet voorkomen (bij de rechter) naar buiten mag. Misschien zijn er slachtoffers die beschermd moeten worden en zo’n enkelband helpt ons dan om dat in kaart te brengen.

STEPHANIE: Ja, dus dat houdt eigenlijk in dat een van de voorwaarden een locatiegebod kan zijn. Een locatiegebod houdt dan in dat iemand op bepaalde tijden thuis moet zijn.
(Beeldtekst: Locatiegebod. Je moet op bepaalde tijden thuis zijn.)

STEPHANIE: Maar daar tegenover kan ook een locatieverbod staan. Dat houdt dan in dat iemand op bepaalde plekken niet mag komen.
(Beeldtekst: Locatieverbod. Je mag op bepaalde plekken niet komen.)

STEPHANIE: Zoals wat Manou zei, dan kan het zijn dat er een te beschermen slachtoffer is waar we rekening mee moeten houden. Ja, dat kunnen verschillende voorwaarden zijn. Zo’n locatiegebod kan in die zin ook dienen om iemand structuur te bieden. Iemand op bepaalde tijden thuis te hebben in de avond.
(Beeldtekst: Elektronische Monitoring is een specialisme binnen Reclassering Nederland waarvoor de medewerkers opgeleid worden.)

MANOU: Je hebt eigenlijk verschillende rollen. Het is ook wel technisch. Je hebt je scherm waar je iemand kan volgen met gps. Ja, dat is dus iets anders, denk ik.

STEPHANIE: Ik denk ook dat we veel meer contact hebben met andere partijen. Dus veel meer met Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) in vergelijking met reguliere toezichten.
(Beeldtekst: Hecht team. Manou en Stephanie werken hecht samen in een team van zes EM-specialisten.)
(Manou en Stephanie lopen door de gang heen.)

STEPHANIE: Aangezien we hybride werken bij de reclassering is het vandaag redelijk rustig is op kantoor. In dit dit kamertje zijn wel twee collega’s aanwezig.
(Beeldtekst: Anneke, EM-Specialist.)

ANNEKE: Ik ben Anneke en ik werk ook bij de EM-unit.
(Beeldtekst: Shaiky, EM-specialist.)

SHAIKY: Hoi, ik ben Shaiky. Ik werk ook bij de EM-unit in Eindhoven.
(De EM-unit loopt de trappen af. Beeldtekst: De EM-specialisten hebben vanmiddag een casuïstiekoverleg gepland. Maar eerst is het tijd voor de lunch.)

STEPHANIE: Nou, we staan hier met z’n viertjes met ons subteam. Nou ja, met een klein gedeelte van ons subteam want we zijn eigenlijk met zijn zessen. Wij werken in Eindhoven maar eigenlijk zijn we onderdeel van een groter geheel, een groter team.

SHAIKY: Nu komen we bij elkaar voor het subcasuïstiek. We hebben wekelijks casuïstiek. De ene week met het subteam en de andere week met het volledige team.

ANNEKE: En casuïstiek betekent eigenlijk dat we casussen bespreken met dingen waar we tegenaanlopen en dat bespreken we dan met collega’s, zodat we samen tot een conclusie komen in plaats van dat je alleen als reclasseringswerker iets bedenkt of uitvoert. Dat betekent casuïstiek.

STEPHANIE: Nou, we zijn aan het einde gekomen van de casuïstiekbespreking en daarmee eigenlijk ook onze dag. Ik vind het nog leuk om te vertellen waarom wij dit werk zo leuk vinden. Als ik voor mezelf mag spreken heeft het echt te maken met het ad hoc werk. Er gebeurt veel. Je denkt een planning te hebben, maar de planning loopt niet zoals je had verwacht. En aangezien er ook onverwacht zaken binnenkomen moeten we dat ook samen oplossen en doordat je die dingen samen moet oplossen, het moet toch gebeuren, zorgt dat echt voor een teamgevoel.

MANOU: We hebben een hartstikke leuk team, we vertellen alles tegen elkaar. Dat moet ook echt in dit werk. En ja, eigenlijk zijn wij nog altijd geboeid door de enkelband.
(Scene verandert.)

MANOU: Nou, dit was het dan. Leuk dat jullie met ons meegelopen. Hopelijk vonden jullie het een beetje boeiend.

STEPHANIE: Willen jullie nou ook bij ons komen werken als EM-specialist, kijk dan even op de werken bij site.
(Beeldtekst: www.werkenbij.reclassering.nl.)

MANOU: We hopen jullie gauw te zien. Doei doei!

STEPHANIE: Doei!

OUTRO RECLASSERING NEDERLAND.